ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΚΑΤΣΙΚΑΔΕΛΗ

ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ  ΚΑΤΣΙΚΑΔΕΛΗ

(Καθηγητής Φυσικής Αγωγής ,Περιφερειακός Ομοσπονδιακός Προπονητής, κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου του Πανεπιστημίου Θράκης  με κατεύθυνση τη μεγιστοποίηση της αθλητικής επίδοσης και απόδοσης.)

Συμπεράσματα  από  12 o Διεθνές Συνέδριο ITTF Rotterdam Μά-ι-ος 2011

Κάθε δύο χρόνια μαζί με το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα πραγματοποιείται το διεθνές συνέδριο της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Επιτραπέζιας Αντισφαίρισης (ITTF). Το συνέδριο αυτό αποτελεί σημείο αναφοράς μιας και είναι το μόνο εξ’ ολοκλήρου αφιερωμένο στην Επιτραπέζια Αντισφαίριση. Για το λόγο συγκεντρώνονται  επιστήμονες – ερευνητές αλλά και προπονητές από κάθε σημείο του κόσμου προκειμένου να ανταλλάξουν απόψεις για την εξέλιξη του αθλήματος.

Το φετινό συνέδριο του Ρόττερνταμ διοργανώθηκε από την Ολλανδική Ομοσπονδία σε συνεργασία με την ITTF και ήταν χωρισμένο σε δύο μέρη. Το πρώτο πραγματοποιήθηκε στις εξαιρετικές Ολυμπιακές εγκαταστάσεις της Ολλανδικής Ολυμπιακής Επιτροπής στην περιοχή Papendal (http://www.papendal.com ) ενώ το δεύτερο στο Πανεπιστήμιο Erasmus (http://www.eur.nl).

Το προπονητικό κέντρο του Papendal (foto) απέχει περίπου από τη πόλη του Ρόττερνταμ περίπου 100χλμ. και μεταξύ των άλλων συμπεριλαμβάνει πλήρεις συνεδριακές εγκαταστάσεις, γήπεδα γκολφ και κλειστά γυμναστήρια καθώς και μια νεότευκτη αίθουσα για την Ολλανδική Ομοσπονδία Επιτραπέζιας Αντισφαίρισης . Στο χώρο αυτό διαμένουν προπονούνται και σπουδάζουν οι επιλεγμένοι αθλητές των Εθνικών Ομάδων των μικρών κατηγοριών. Για το λόγο αυτό υπάρχει σχολείο κοντά στο προπονητικό κέντρο καθώς και όλες οι απαραίτητες υποστηρικτικές υπηρεσίες. Οι αθλητές πληρώνουν κάποιο ποσό για την κάλυψη ενός τμήματος των εξόδων λ.χ. τις μετακινήσεις από και προς το σχολείο ενώ το μεγαλύτερο τμήμα των δαπανών καλύπτεται από την Ομοσπονδία.

Το επιστημονικό κομμάτι της 1η ημέρας αναφερόταν στις ατομικές διαφορές των αθλητών και στο τρόπο διαχείρισής τους (foto). Σύμφωνα λοιπόν με την εισήγηση του P.Murphy οι προπονητές θα πρέπει να επικεντρώνουν την προσοχή τους όχι στο να δημιουργούν αντίγραφα αυτού που πιθανόν να είχαν μάθει ως αθλητές ή αντιγράφοντας κάποιο μοντέλο λ.χ. έναν πρωταθλητή αλλά αφού κατανοήσουν την ατομικότητα του κάθε αθλητή να προσπαθήσουν να αναδείξουν εκείνα τα στοιχεία που είναι απαραίτητα για να εξελιχθεί. Αυτό βέβαια απαιτεί γνώση των ιδιαίτερων μορφολογικών, βιολογικών και ψυχοσυναισθηματικών παραμέτρων που δεν είναι πάντα εύκολο να παρατηρηθούν και να αξιολογηθούν. Παρόλα αυτά η συνεχής προσπάθεια εξέλιξης των προπονητών μπορεί να τους  οδηγήσει σε ένα επίπεδο γνώσης και αντίληψης προκειμένου να καταλάβουν ότι δεν γίνεται όλοι οι αθλητές να ακολουθούν ένα δρόμο για τη «κορυφή».

Στο ίδιο πνεύμα αλλά με έμφαση στα κινητικά χαρακτηριστικά οι R.Hippolyte και B.Thesaulaz παρουσίασαν μια νέα προσέγγιση στο τρόπο κατηγοριοποίησης της κίνησης. Επισήμαναν ότι ο τρόπος με τον οποίο εκτελεί μια κίνηση κάποιος αθλητής δεν είναι μόνο αποτέλεσμα της προπόνησης αλλά κυρίως βάση ενός νευρομυικού προτύπου που είναι καθορισμένο και δεν γίνεται αλλά και ούτε θα πρέπει να αλλάξει. Γνωρίζοντας λοιπόν ο προπονητής, ότι οι κινητικές αντιδράσεις δεν είναι πάντα προϊόν της κινητικής μάθησης ή καλύτερα ότι δεν γίνεται όλοι οι άνθρωποι να αντιδρούν το ίδιο σε εξωτερικά κινητικά ερεθίσματα, τότε μπορεί να προσεγγίσει με ιδιαίτερο τρόπο και να βοηθήσει τον αθλητή.

Συνεπώς, σύμφωνα με τους ερευνητές θα πρέπει πρώτα να γίνεται αξιολόγηση του κινητικού τύπου και μετά η απαραίτητη οργάνωση της προπόνησης που θα πρέπει να είναι ως επί το πλείστον ειδική, δηλαδή σύμφωνα με τις απαιτήσεις και τις ανάγκες των αθλητών.

Η δεύτερη ημέρα στο Πανεπιστήμιο Erasmus συμπεριελάμβανε τη συνέχεια των διαλέξεων σχετικά με το θέμα Action Types καθώς και μια πολύ σημαντική παρουσίαση του καθηγητή Kasai σχετικά με τις φυσιολογικές αντιδράσεις του οργανισμού σε διαφορετικά προπονητικά ερεθίσματα. Η μελέτη είναι από τις πλέον σημαντικές και λόγω του κύρους του Pr. Kasai αλλά και διότι οι φυσιολογικές αντιδράσεις του οργανισμού είναι ο σημαντικότερος δείκτης για την αξιολόγηση της προπόνησης. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι μελέτη αυτή αποτελεί τμήμα σειράς μελετών τα τελευταία 15 χρόνια.

Κλείνοντας, θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι το άθλημα χρειάζεται από τη μια πλευρά περισσότερη επιστημονική υποστήριξη μιας και οι υπάρχουν σημαντικές πλευρές της προπονητικής διαδικασίας που είναι ακόμα στο «σκοτάδι» ή όπου δανειζόμαστε στοιχεία από άλλα αθλήματα προκειμένου να εξηγήσουμε θέματα που αφορούν την Επιτραπέζια Αντισφαίριση. Από την άλλη πλευρά τα συνέδρια αυτά θα πρέπει να έχουν εντονότερη τη παρουσία των προπονητών αφού στην ουσία αυτοί είναι οι εφαρμοστές των επιστημονικών ευρημάτων. Η Διεθνής πρακτική λέει ότι τα αθλήματα που εξελίσονται είναι εκείνα όπου υπάρχει άμεση και συνεχής συνεργασία ανάμεσα στην επιστήμη και την προπόνηση. Αλλιώς το μόνο που κάνουμε είναι φαύλοι κύκλοι ανάμεσα σε αυτό που κάποτε μάθαμε και σε εκείνο που κάποια στιγμή είδαμε να κάνουν κάποιοι άλλοι, χωρίς ωστόσο να μπορούμε να εξηγήσουμε το γιατί και φυσικά να μην γνωρίζουμε το πόσο θα πρέπει η κάθε μέθοδο να χρησιμοποιηθεί.

Το επόμενο Διεθνές Συνέδριο θα είναι σε δύο χρόνια στο Παρίσι.

Σημ. Το υλικό του συνεδρίου είναι διαθέσιμο για όποιον το επιθυμεί.

Μιχάλης Κατσικαδέλης