Ο………ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ

Ήταν ο μαραθώνιος. Να ο πρώτος.

Ζητωκραυγές, χειροκροτήματα, χαμόγελα, ιαχές!

Να κι ο δεύτερος , κι ο τρίτος.

Χαράς παραληρήματα,  μπράβο και ζήτω και φωνές.

Κι άλλος, κι άλλος!   Ύστερα σιωπή και ……  υπομονή.

Αργότερα, πολύ αργότερα.  Μπροστά απ’ τα μάτια μας

Περνά ο ………..τελευταίος.

Τρέχοντας τους άλλους ακολουθούσε,

Χωρίς και να τους βλέπει πια.

Το ΄ξερε πως δεν θα πάρει το βραβείο .

Μετάλλιο πως στο στήθος του δεν θα φορέσει.

Μα, δεν σταμάτησε. Στιγμή δεν σκέφτηκε να τα παρατήσει,

στη μέση εκεί του δρόμου  την προσπάθεια ν’ αφήσει!!!

Αυτός δεν άντεχε, μα άντεχε η ψυχή του!!!

Τον δρόμο που ξεκίνησε, μην τον εγκαταλείψει,

Το τέλος που ‘βαλε  για στόχο να αγγίξει.

Περνά ο ………….τελευταίος.

Και να, ο κόσμος έβγαλε τις πιο τρανές  φωνές του,

αλάλαξε τα χέρια, να!!!, χτυπούν πιο δυνατά.

Γι’ αυτόν τον τελευταίο, που σώμα είχε, μα είχε και ψυχή.

Κι ακόμα, ένα μήνυμα  να δώσει είχε.

Τον δρόμο σου απόφαση σαν πάρεις  να τον τρέξεις,

μην σταματάς.

Κι οι δυσκολίες  μεσ΄ στο πρόγραμμα είναι.

Τον νου σου να κρατάς στο στόχο.

Το βλέμμα σου  στο τέλος καρφωμένο και θα πετύχεις…………

ΑΘΗΝΑ  ΝΤΑΣΙΟΥ-ΓΙΑΝΝΟΥ