Παρασκευή 1 Μαΐου 2020

Η ΑΣΚΗΣΗ ΠΟΛΕΜΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ;


 (Ναι , αλλά όχι σε όλους . Μια νέα μετα - ανάλυση δεδομένων από έρευνες σε 267.000 ανθρώπους δίνει ορισμένες χρήσιμες απαντήσεις.)
Ακολουθεί ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον κείμενο του ΝΙΚΟΛΑ ΚΛΟΚΑ από το ένθετο «τρέχω» της  εφημερίδας  ΤΑ ΝΕΑ του Σαββατοκύριακου  5-6 /10/2019

.- Στους λάτρεις του τρεξίματος και γενικότερα σε όσους μελετούν τη σύνδεση νου και σώματος, είναι γνωστό  εδώ και καιρό ότι η σωματική δραστηριότητα βοηθάει στη βελτίωση της ψυχολογίας. Ωστόσο δύο  ερευνητές δοκίμασαν να αποδείξουν αυτή τη σύνδεση μέσα από μία μετα – ανάλυση των στοιχείων από πάμπολλες  έρευνες στις οποίες συμμετείχαν πολλές χιλιάδες άνθρωποι.
«Ακόμα και αν υπάρχουν σαφείς ενδείξεις  για το ότι βοηθάει ,η χρήση της άσκησης ως βασικού εργαλείου  θεραπείας της κατάθλιψης είναι ασυνεπής» γράφουν στην επιστημονική επιθεώρηση «Current Sports Medicine Reports» ο Φελίπε Μπαρέτο Σκουτς και ο Μπράντον Στάμπς. Όπως αναφέρουν οι δύο ερευνητές του Πανεπιστημίου  Σάντα Μαρία  της Βραζιλίας και του Κινγκς Κόλετζ του Λονδίνου, αντίστοιχα, θα πρέπει η άσκηση να εξεταστεί σοβαρότερα και να συνταγογραφηθεί στα πρωτόκολλα θεραπείας, όπως συμβαίνει με τη θεραπευτική συνομιλία και τη φαρμακευτική αγωγή , που αποτελούν τις δύο πιο συχνές «απαντήσεις» στην κατάθλιψη.
.- ΠΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙ Η ΑΣΚΗΣΗ ΝΑ ΑΠΟΤΡΕΨΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ;
Οι μελέτες, που είχαν στη διάθεση τους οι δύο επιστήμονες έδειχναν ότι όσο περισσότερο  ασκείται κανείς , τόσο λιγότερο πιθανό είναι να εμφανίσει κατάθλιψη . Όμως σε καμία μελέτη δεν φαινόταν πόσοι είναι αυτοί, που δεν ασκούνται  επειδή είναι καταθλιπτικοί.
Για τον λόγο αυτόν, εξέτασαν μόνο τις μελέτες που σχεδιάστηκαν ως «μελέτες προόδου». Σε αυτές λοιπόν συμμετείχαν μόνο άνθρωποι, που δεν είχαν εμφανίσει σημάδια κατάθλιψης.
Ο συνολικός αριθμός συμμετεχόντων , που εξέτασαν  στο τέλος οι Σκουτς και Σταμπς ήταν 267.000 άνθρωποι , οι οποίοι είχαν μπει στο μικροσκόπιο  για ένα έτος. Όπως διαπιστώθηκε , η ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ  μείωσε τις πιθανότητες να εμφανίσει κάποιος κατάθλιψη κατά 17%-41%, ποσοστά όμως που διαφέρουν ανάλογα με την εθνικότητα, την ηλικία και το φύλο. «Η ΑΣΚΗΣΗ ΒΟΗΘΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ» σημειώνουν οι δύο ερευνητές , ωστόσο υπογραμμίζουν πως το γεγονός ότι κάποιος ασκείται δεν σημαίνει ότι δεν θα εμφανίσει ποτέ κάποιο καταθλιπτικό επεισόδιο. «ΣΙΓΟΥΡΑ ΜΕΙΩΝΕΙ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ» προσθέτουν.
.- ΜΠΟΡΕΙ Η ΑΣΚΗΣΗ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΕΝΑΝ ΗΔΗ ΠΑΣΧΟΝΤΑ;
«Μπορεί κάποιος που ήδη πάσχει από κατάθλιψη να βοηθηθεί από την άσκηση;» ήταν το επόμενο ερώτημα που κλήθηκαν να απαντήσουν οι δύο ερευνητές. « Η ΑΣΚΗΣΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΕΛΤΙΩΣΕΙ  ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΗΔΗ ΠΑΣΧΟΥΝ ΑΠΟ ΑΥΤΗ» σημειώνουν οι Σκουτς και Σταμπς , συμπληρώνοντας ότι η άσκηση ως θεραπεία δεν μπορεί να είναι πανάκεια και πως πρέπει να ενταχθεί σε μια συνολική φόρμουλα θεραπείας.
Παράλληλα , η αναζήτηση για τη κατάλληλη συνολική θεραπεία  για την καταπολέμηση της κατάθλιψης οδήγησε τον Βραζιλιάνο και τον Βρετανό ερευνητή να εξετάσουν τις πιθανότητες  να ανταποκριθούν στην άσκηση οι πάσχοντες  από κάποιας μορφής κατάθλιψη.   
Μέσα από 25 μελέτες , όπου συμμετείχαν σχεδόν 1.500 άνθρωποι , το 40%-50% έδειξε ότι μπορούσε να ενταχθεί σε κάποιο πρόγραμμα άσκησης. Το ποσοστό εγκατάλειψης της «θεραπευτικής» άσκησης κυμάνθηκε στο 18% , όταν το αντίστοιχο ποσοστό στη θεραπεία συνομιλίας ήταν 19% , ενώ στη φαρμακευτική αγωγή αντέδρασε ένα ποσοστό 26%-28% των συμμετεχόντων.
.- ΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ Η ΑΣΚΗΣΗ ΒΟΗΘΑΕΙ  ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ;
Όπως σημειώνουν οι Σκουτς και Σταμπς  στη μετα-ανάλυσή τους , οι νευροβιολογικοί μηχανισμοί , που υποστηρίζουν  τις αντικαταθλιπτικές επιδράσεις  της άσκησης είναι ακόμα ασαφείς. Ωστόσο φαίνεται πως η κατάθλιψη συνδέεται με τα χαμηλότερα επίπεδα μιας χημικής ουσίας  (του εγκεφαλικού νευροτροφικού παράγοντα BDNF), η οποία βοηθά τον εγκέφαλο να αναπτυχθεί και να αναδιαμορφωθεί . Η ΑΣΚΗΣΗ ΑΥΞΑΝΕΙ ΤΟ BDNF, βοηθώντας έναν άνθρωπο με κατάθλιψη να ξεπεράσει τα πρότυπα, που δημιουργεί ο εγκέφαλος . Επίσης Η ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ ΣΥΝΔΕΕΤΑΙ με τις θετικές ψυχολογικές αλλαγές, ενώ αυξάνει την εμπιστοσύνη και την αυτοδιάθεση.    
Υ.Γ: Η 1η φωτογραφία δείχνει την κυρία 92 ετών να συμμετάσχει με χαρά στο μαραθώνιο του Σαν Ντιέγκο και η 2η ,(την έστειλε φίλος του συλλόγου),ένα τραπέζι πιγκ-πογκ δίπλα στη θάλασσα, δείχνοντας ότι το άθλημα μας είναι «παντός καιρού».
Το 2013 στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Βρέμης (25/31-5-2013) ο γηραιότερος αθλητής που συμμετείχε ήταν ο Γάλλος ‘Αντονιν Μορό 92 ετών ο πιο ενθουσιώδης από τους συμμετέχοντες, επομένως το άθλημα μας είναι για κάθε ηλικία.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου