ΑΝΔΡΕΑΣ ΝΙΚΟΛΑΚΑΚΗΣ –ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΣΙΜΑΣ – ΠΑΥΛΟΣ ΤΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΜΙΑ ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΑΠΕΖΙΑΣ ΑΝΤΙΣΦΑΙΡΙΣΗΣ ΠΡΟΤΥΠΟ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ.

Από την  Αλεξ/πολη οι  πιο νεαροί προπονητές  της επιτραπέζιας αντισφαίρισης μας έδειξαν τον δρόμο της επιτυχίας . Η συνεργασία μεταξύ τους ,  διδάσκει σε όλους μας ότι ο εγωϊσμός και οι προσωπικές φιλοδοξίες  αν παραμερισθούν και υπάρχει ταπεινότητα,  καλή διάθεση,  θα έρθουν  τα καλά αποτελέσματα.

Η συνύπαρξη αυτή έφερε τα τελευταία πέντε χρόνια τις εξαιρετικές επιτυχίες στη πόλη και ανέδειξε τις 2 ομάδες, ( Φάρο και Εθνικό), από τις κορυφαίες της Ελληνικής Επιτραπέζιας Αντισφαίρισης.

Επίσης έδειξε το πόσο ικανοί είναι οι νέοι προπονητές, οι  οποίοι με το μεράκι τους  και μέσα από τη επιμόρφωση, που ξεκίνησε μεν - πριν 5 χρόνια με τη σχολή της ΓΓΑ -   αλλά σταμάτησε δε , αφού δεν επαναλήφθηκε στο ίδιο επίπεδο ή σε ανώτερο, έφτασαν σε τέτοιο υψηλό επίπεδο επιτυχιών.

Κύριο μέλημα θα πρέπει να είναι η αποφοίτηση όσο το δυνατόν νέων προπονητών από τις σχολές της ΓΓΑ , (εννοείται και από τα ΤΕΦΑΑ), αλλά και η συνεχής επιμόρφωση των  νέων και των παλαιοτέρων με σεμινάρια, που θα πραγματοποιούνται τουλάχιστον ένα με δύο κάθε αγωνιστική περίοδο.

Οι αξιόλογοι προπονητές θα αποτελέσουν το εφαλτήριο για ακόμη μεγαλύτερη πρόοδο του αθλήματός μας. Είναι ανάγκη να αυξηθεί ο αριθμός νέων προπονητών. Το έδειξε άλλωστε η πορεία της ανωτέρω προπονητικής ομάδας και φυσικά και άλλων νέων προπονητών, που δούλεψαν μεμονωμένα.

Στο αφιέρωμα αυτό για την ανωτέρω προπονητική ομάδα δεν πρέπει να λησμονήσουμε τον προπονητή Λεωνίδα Ζαριφείδη , ο οποίος βέβαια τα τελευταία 2 χρόνια δεν συμμετείχε στην ομάδα, λόγω αυξημένων επαγγελματικών υποχρεώσεων ,αλλά από την αρχή ήταν μαζί και έβαλε το λιθαράκι του στις επιτυχίες που ήρθαν.

Ακόμη η αθλήτρια Παναγιώτα Μούρου υπήρξε  βοηθός σε όλη αυτή τη προσπάθεια και η προσφορά της ήταν σημαντική και καθοριστική. Τέλος ο συντονιστής όλης αυτής της σπουδαίας και επιτυχημένης προσπάθειας –πορείας τόσων χρόνων, ο βασικός πυλώνας ήταν ο έφορος του συλλόγου Δημήτρης Κυραδενίδης ,ο οποίος αφιέρωσε προσωπικό και οικογενειακό χρόνο σε όλο αυτό το εγχείρημα. Τους αξίζουν συγχαρητήρια.

 Ο Ανδρέας , ο Άγγελος και ο Παύλος απάντησαν σε 7 ερωτήσεις μας , αξίζει να αφιερώσουμε λίγο χρόνο και να διαβάσουμε τις απαντήσεις αυτών των νέων προπονητών,  που έχουν όραμα και μεράκι και το άθλημα μας έχει ανάγκη τέτοιες προσωπικότητες. 

ΕΠΤΑ (7) ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ -ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

1.-     Θυμηθείτε πώς ξεκινήσατε το πιγκ-πογκ; Ποια ήταν η καλύτερη στιγμή –διάκρισή σας ως αθλητής;

ΑΝΔΡΕΑΣ ΝΙΚΟΛΑΚΑΚΗΣ : Η επιτραπέζια αντισφαίριση ήρθε στη ζωή μου εντελώς τυχαία.  Πέρασα έξω από την αίθουσα του Εθνικού και μόλις άκουσα τον χαρακτηριστικό ήχο πραγματικά μαγεύτικα. Ως αθλητής δεν είχα πολλές διακρίσεις. Χωρίς αμφιβολία η καλύτερη ήταν το χάλκινο μετάλλιο στο ομαδικό παίδων, αλλά και η κατάκτηση της 4ης θέσης στο ατομικό σχολικό πρωτάθλημα.

ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΣΙΜΑΣ : Από μικρός πήγαινα στη Χριστιανική εστία και στο εντευκτήριο παίζαμε πιγκ-πογκ μαζί με τα άλλα παιδιά. Ήμουν στην Δ΄ Δημοτικού όταν ένα φίλος , μου πρότεινε να πάω να δοκιμάσω να παίξω στο σύλλογο του Εθνικού Αλεξ/πολης . Ο «έρωτας» με το μικρό μπαλάκι θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «κεραυνοβόλος» και η συνέχεια στο άθλημα ήταν δεδομένη.

Οι επιτυχίες στην περιφέρεια της Μακεδονίας-Θράκης ήταν αρκετές, αλλά οι κορυφαίες πανελλήνιες επιτυχίες μου ήταν η κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου  σε διπλό και μεικτό στο Πανελλήνιο Νέων Ανδρών και στο Πανελλήνιο σχολικό και η συμμετοχή μου στην 8-άδα  του Πανελληνίου πρωταθλήματος εφήβων.

Ξεχωριστή αξία ωστόσο στη μνήμη μου έχουν οι προετοιμασίες για τα Πανευρωπαϊκά παίδων και εφήβων που συμμετείχα ως επίλεκτο μέλος της τότε προεθνικής ομάδας.

ΠΑΥΛΟΣ ΤΕΛΟΠΟΥΛΟΣ : Η ενασχόλησή μου με το άθλημα ξεκίνησε σε μικρή ηλικία. Όντας ο μικρότερος αδελφός στην οικογένεια, τα περισσότερα ερεθίσματα στον αθλητισμό ήταν από τον μεγαλύτερο αδελφό μου , ο οποίος είχε ξεκινήσει να προπονείται στο σύλλογο του Εθνικού . Αρκετές φορές  με έπαιρνε μαζί του να παρακολουθώ τις προπονήσεις .Έτσι σιγά-σιγά ξεκίνησε η επαφή μου με το άθλημα.

Όσον αφορά τις καλύτερες στιγμές είναι οι εμπειρίες  και οι ωραίες στιγμές από τα ταξίδια για τους αγώνες με τους φίλους –συναθλητές από την ομάδα. Σημαντικότερη διάκριση ήταν η 3η θέση στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα ομαδικού Παίδων με τους συμπαίκτες μου Ανδρέα Νικολακάκη και Δημοσθένη Κίτσιο , καθώς ήμασταν μια ομάδα με 3 παιδιά από μια επαρχιακή πόλη , που κέρδισε ένα μετάλλιο σε μια διοργάνωση με μεγάλο ανταγωνισμό.   

2.-     Τι σας οδήγησε να συνεχίσετε την ενασχόλησή σας με την επιτραπέζια αντισφαίριση από τη θέση του προπονητή;

ΑΝΔΡΕΑΣ : Η ενασχόλησή μου με την προπονητική προέκυψε σχετικά νωρίς και σε μικρή ηλικία . Υπήρχαν πολλά παιδιά στην ομάδα,  που ήμουν αθλητής και ένοιωθα ότι μπορούσα να προσφέρω και να βοηθήσω σημαντικά. Φυσικά και ως φοιτητής των ΤΕΦΑΑ είχα παραπάνω κίνητρα, ώστε να κάνω πράξη αυτά που διδασκόμουν πάνω στην επιστήμη του αθλητισμού

ΑΓΓΕΛΟΣ:  Όταν ολοκληρώσαμε τις σπουδές μας και επιστρέψαμε στη γενέτειρά μας αποφασίσαμε με το φίλο και συμπαίκτη για πολλά χρόνια Λεωνίδα Ζαριφείδη  να ιδρύσουμε τον Α.Σ Φάρο Αλεξ/πολης , διότι αισθανθήκαμε ότι μπορούσαμε να προσφέρουμε στο άθλημα και από τη θέση του προπονητή. Οδηγήθηκα στην απόφαση αυτή αποκλειστικά από την αγάπη μου στο άθλημα.

ΠΑΥΛΟΣ:  Η προπονητική για μένα ήταν φυσική εξέλιξη μετά από πολλά χρόνια ως αθλητής και ήθελα να συνεισφέρω στον σύλλογο και να μην σταματήσω την ενασχόλησή μου με το άθλημα. 

3.-     Από τότε που ήσασταν αθλητής , μέχρι σήμερα ως προπονητής , τι σημαντικό διαπιστώσατε να έγινε στο άθλημα και άλλαξε την  πορεία του;

ΑΝΔΡΕΑΣ :  Αυτό που έχει αλλάξει σημαντικά στο άθλημα από τα δικά μου αθλητικά χρόνια είναι η ποσότητα των αγώνων. Παλιά δεν υπήρχε τόσο συχνή αγωνιστική δράση ειδικά για τους αθλητές αναπτυξιακών ηλικιών, ενώ σήμερα οι αθλητές έχουν την ευκαιρία να παίζουν κάθε Σαββατοκύριακο διαφορετικούς φύσεως αγώνες. Βέβαια και αυτό δεν είναι απόλυτα σωστό κατά τη γνώμη μου , καθώς υπάρχει έλλειψη χρόνου προπόνησης , αλλά και βαθμοθηρία για το ranking list.

ΑΓΓΕΛΟΣ : Η πιο σημαντική διαφορά , που διαπίστωσα από τα χρόνια που έπαιζα εγώ μέχρι σήμερα έχει να κάνει με τους αγώνες και τον αγωνιστικό ρυθμό των αθλητών-τριών. Παλαιότερα υπήρχαν οι προκριματικές, οι τελικές φάσεις και τα τοπικά πρωταθλήματα. Αυτό σήμαινε πολύ λιγότερους αγώνες με σχεδόν πάντα τους ίδιους αντιπάλους και όταν ερχόταν η ώρα να παίξεις στη τελική φάση ήσουν εκτός ρυθμού , αφού μεσολαβούσαν αρκετοί μήνες αγωνιστικής απραξίας. Σήμερα οι αθλητές-τριες έχουν συνεχή αγωνιστικό ρυθμό και κίνητρα , αφού πλέον το ετήσιο πρόγραμμα της Ομοσπονδίας είναι γεμάτο από open, αλλά και αγωνιστικές ενός αναβαθμισμένου πρωταθλήματος.  

ΠΑΥΛΟΣ :  Νομίζω ότι τα τελευταία  χρόνια η ομοσπονδία έχει κάνει μια προσπάθεια αποκέντρωσης του αθλήματος με το θεσμό των ανοικτών αναπτυξιακών πρωταθλημάτων , όπως και με τη διοργάνωση κάποιων τελικών φάσεων σε πόλεις της επαρχίας, κάτι που έχει βοηθήσει αρκετά στην ανάπτυξη του αθλήματος. 

4.-     Δύο (2) ομάδες ο Εθνικός και ο Φάρος συνεργάζονται άψογα και δίνουν ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα. Πώς τα καταφέρνετε; Γιατί θα πρέπει να αποτελείτε παράδειγμα συνεργασίας για όλους τους συλλόγους ανεξαρτήτου αθλήματος. Ποιο είναι το μυστικό της συνεργασίας σας;

ΑΝΔΡΕΑΣ: Σε μια επαρχιακή πόλη σαν τη Αλεξανδρούπολη είναι πολύ δύσκολο να υπάρξουν δύο ομάδες τους αθλήματός μας, οι οποίες λειτουργούν με αντιπαλότητα. Έτσι λοιπόν όλοι μαζί επιλέξαμε το δρόμο της συνεργασίας με κοινό σκοπό αρχικά την ανάπτυξη του αθλήματος και στη συνέχεια τον πρωταθλητισμό, κάτι που όπως αποδεικνύεται μέχρι στιγμής λειτουργεί υποδειγματικά και αποδίδει καρπούς.

Το μυστικό της επιτυχίας θα έλεγα ότι οφείλεται στην άψογη συνεργασία μεταξύ των προπονητών. Ο κάθε ένας από εμάς εμπιστεύεται τον συνάδελφό του με κλειστά μάτια , αναγνωρίζει τις προσωπικές του αδυναμίες και τα μειονεκτήματά του, ενώ κατανοεί και τα πλεονεκτήματα των άλλων.

Πλέον οι 2 ομάδες λειτουργούν ως μια ομάδα.  Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τους προπονητές, καθώς υπάρχει  κοινή φιλοσοφία πάνω στο άθλημα και έτσι ο ένας συμπληρώνει τον άλλον. 

ΑΓΓΕΛΟΣ : Η συνεργασία του Α.Σ.Φάρου και του Μ.Γ.Σ. Εθνικού ήταν το μεγαλύτερο στοίχημα. Μην έχοντας τίποτα να χάσουμε, αλλά και προσδοκώντας για το καλύτερο αποτέλεσμα και την ουσιαστική εξέλιξη των αθλητών-τριών μας , πήραμε την απόφαση να ξεκινήσουμε κοινές προπονήσεις οι δύο σύλλογοι.

Έγιναν οι πρώτες προπονητικές συναντήσεις, αναπτύχθηκαν οι φιλοσοφίες μας και βγάλαμε κάποια κοινά συμπεράσματα, συνεχίσαμε. Το αποτέλεσμα δεν άργησε να έρθει, γιατί πάντα επικρατούσε η ισορροπία και οι άψογες σχέσεις ανάμεσα μας, δεν μας παρέσυρε ποτέ ο εγωϊσμός , οι προσωπικές φιλοδοξίες, βάζοντας πάντα πάνω από εμάς το καλό των παιδιών και της ομάδος.

ΠΑΥΛΟΣ :  Δυστυχώς στις μέρες μας στο κομμάτι του αθλητισμού το πλαίσιο που επικρατεί είναι πλήρως ανταγωνιστικό. Σίγουρα ο υγιής ανταγωνισμός βοηθάει στην εξέλιξη του αθλήματος και γι΄αυτό έχοντας αντιληφθεί τα οφέλη που προκύπτουν προχωρήσαμε σε συνεργασία.

Στην δική μας περίπτωση το εγχείρημα ήταν πιο εύκολο καθώς στο παρελθόν είχαμε συνυπάρξει ως συναθλητές στην ομάδα του Εθνικού και υπήρχε ο αμοιβαίος σεβασμός και η εκτίμηση ανάμεσά μας. Σίγουρα το άθλημά μας είναι ατομικό , αλλά θεωρώ πως η ομαδική συνεισφορά παίζει καθοριστικό ρόλο στην ατομική εξέλιξη του αθλητή. 

5.-     Η περιφέρεια τα τελευταία κυρίως πέντε (5) χρόνια έχει καταπληκτική άνοδο. Πού  το αποδίδετε;

ΑΝΔΡΕΑΣ:  Όντως τα τελευταία χρόνια η περιφέρεια έχει κάνει άλματα στην ποιότητα των αθλητών, κάτι που φαίνεται  και στα αποτελέσματα. Αυτό πιστεύω ότι οφείλεται κυρίως στην επαγγελματική δουλειά των προπονητών της περιφέρειας , αλλά και στην δουλειά των αθλητών-τριών . Επίσης η μετακίνηση των διοργανώσεων, (π.χ.τελικές φάσεις), έχει παίξει σίγουρα μεγάλο ρόλο

ΑΓΓΕΛΟΣ: Η άνοδος της περιφέρειας οφείλεται κατά τη γνώμη μου στην αποκεντροποίηση του αθλήματος. Σε αυτό συνέβαλαν αρκετά τα αναπτυξιακά πρωταθλήματα ανά τη χώρα, όπως  και οι διεξαγωγές των τελικών φάσεων εκτός της πρωτεύουσας. Επίσης κάποιες περιφερειακές πόλεις κινήθηκαν επαγγελματικά, καθώς δαπάνησαν χρήματα σε προπονητές έμπειρους , αλλά και φιλόδοξους.  

ΠΑΥΛΟΣ : Είναι γεγονός ότι τα τελευταία 5 χρόνια η περιφέρεια έχει αναπτυχθεί πολύ. Αυτό θεωρώ ότι έχει ωφελήσει γενικότερα το άθλημα. Τώρα όσον αφορά τους λόγους θεωρώ ότι σημαντικό ρόλο και μεγάλη συμβολή σε αυτό έχει το ότι αρκετοί επαρχιακοί σύλλογοι έχουν επενδύσει σε πολύ καλούς και καταρτισμένους προπονητές είτε από το εξωτερικό , είτε εγχώριους, που έχουν προσφέρει την τεχνογνωσία που έλλειπε.   

6.-     Τι πιστεύετε για το πιγκ-πογκ . Είναι από τα καλύτερα αθλήματα; Γυμνάζει, εξασκεί, νου και σώμα ; διαμορφώνει χαρακτήρες; Ποιος ο ρόλος του προπονητή σε όλα αυτά ; Ποιος είναι ο καλός προπονητής;

ΑΝΔΡΕΑΣ:  Η επιτραπέζια αντισφαίριση είναι ένα από τα πιο σύνθετα αθλήματα. Τόσο από άποψη φυσικής κατάστασης όσο και από τεχνικοτακτική προσέγγιση οι δυσκολίες είναι τεράστιες , γιατί κάθε αγώνας είναι ξεχωριστός. Ιδιαίτερα στις μικρές ηλικίες , όπου η ψυχολογία  αποτελεί βαρόμετρο τα πράγματα  γίνονται ακόμη πιο σύνθετα.

Έτσι λοιπόν  μπορούμε να αντιληφθούμε πόσο δύσκολη  είναι και η δουλειά του προπονητή , καθώς οι περισσότεροι από τους προπονητές ασχολούνται κυρίως με μικρές ηλικίες. Για μένα το στοιχείο του καλού προπονητή πέρα από τις γνώσεις του αθλήματος είναι η σωστή μεταδοτικότητα .

ΑΓΓΕΛΟΣ:  To πινγκ-πονγκ είναι ένα μαγικό άθλημα !!! Γυμνάζει νου, πνεύμα, σώμα και σε βοηθάει σε οποιαδήποτε ηλικία να διατηρείσαι σωματικά, πνευματικά και ψυχικά υγιής. Έχει ελάχιστους τραυματισμούς  και μικρή καταπόνηση σε σχέση με άλλα αθλήματα.

Ο σύγχρονος –καλός προπονητής έχει άμεση σχέση στην εκγύμναση του σώματος και του πνεύματος , διότι εκτός  από τη βασική προπόνηση στο τραπέζι , αφιερώνει και πολλές ώρες στο σπίτι, στην οργάνωση της προπόνησης , στη μελέτη της διαφορετικότητας του χαρακτήρα του κάθε αθλητή, στη διαπαιδαγώγηση του και προσπαθεί να συμβάλει , να βοηθήσει τα μέγιστα στην τεχνική και τακτική του προσέγγιση στο άθλημα.

Ταυτόχρονα προσδοκά και στο καλύτερο αποτέλεσμα , όσον αφορά τη ψυχολογία  του αθλητή, που κατά τη γνώμη μου είναι τουλάχιστον το 80% στο άθλημα μας. Αθλητής που δεν έχει τη σωστή ψυχολογία είναι σχεδόν απίθανο να πάρει τις σωστές αποφάσεις σε ένα αγώνα.

ΠΑΥΛΟΣ : Σίγουρα η επιτραπέζια αντισφαίριση είναι ένα πανέμορφο και πολυσύνθετο άθλημα , που καλλιεργεί όλα τα παραπάνω που αναφέρονται στην ερώτησή σας.

Ο προπονητής είναι ένας άνθρωπος που πρέπει να μεταλαμπαδεύσει τις γνώσεις του για τον αθλητισμό. Ιδιαίτερα,  όταν πρόκειται για αναπτυξιακές ηλικίες ,πρέπει να έχει στο μυαλό, πώς θα διαχειριστεί ανθρώπους , που βρίσκονται σε μία ευαίσθητη φάση της ζωής τους , όπως η εφηβεία και η προ-εφηβεία, θα πρέπει να βρει τη χρυσή τομή της ψυχολογικής διαχείρισης και της αθλητικής επάρκειας, ώστε οι αθλητές-τριες να μπορέσουν να προχωρήσουν στο άθλημα.

7.-     Τι προτείνετε για να αλλάξει ακόμη περισσότερο προς το καλύτερο το άθλημά μας;

ΑΝΔΡΕΑΣ: Το άθλημά  μας, στη χώρα μας , σίγουρα έχει περιθώρια βελτίωσης σε πολλούς τομείς . Ξεκινώντας από τους προπονητές πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος , ώστε να διδάσκεται σαν ειδικότητα στα ΤΕΦΑΑ για να αποφοιτούν περισσότεροι προπονητές , έτσι ώστε να αυξήσουμε την μαζικότητα  και κατά συνέπεια την ποιότητα των αθλητών-τριών.

Επίσης καλό θα ήταν να υπάρξει μια σχετική ελάφρυνση των αγωνιστικών υποχρεώσεων , ώστε οι αθλητές-τριες να έχουν περισσότερες ώρες για προπόνηση.

Τέλος , κατά την προσωπική μου άποψη το μεγάλο στοίχημα  είναι να βρεθούν τα κίνητρα , ώστε οι αθλητές-τριες να συνεχίζουν με όρεξη και μετά τα 18 τους χρόνια. Να βρεθεί ένας τρόπος με τον οποίο θα υπάρχουν πολλοί αθλητές-τριες , οι οποίοι θα έχουν όρεξη να προπονούνται και να αγωνίζονται, αφού ενηλικιωθούν.

ΑΓΓΕΛΟΣ:  Η αλήθεια είναι πως κατά τη γνώμη μου το άθλημα εξελίσσεται και βελτιώνεται με τα χρόνια στην χώρα μας , αλλά σίγουρα το επίπεδο μας είναι ακόμα αρκετά μακριά από κάποιες αθλητικά αναπτυγμένες χώρες.

Ίσως θα βοηθούσαν κάποια κονδύλια και μία καλύτερη προβολή για να υπάρξουν καλύτερες εγκαταστάσεις τουλάχιστον στη πόλη μου, αλλά το βασικότερο είναι η ενασχόληση ανθρώπων με μεράκι, γνώσεις και αγάπη προς το άθλημα.

ΠΑΥΛΟΣ :  Στην Ελλάδα για να αναπτυχθεί και να εξελιχθεί περαιτέρω το άθλημα σίγουρα θα πρέπει να γίνει μια πιο οργανωμένη προσπάθεια για την ανάπτυξη της περιφέρειας.

Στην Βόρεια Ελλάδα χρειαζόμαστε ανάπτυξη των πρωταθλημάτων κυρίως στο λειτουργικό κομμάτι, που έχει μείνει πίσω σε σχέση με το αγωνιστικό επίπεδο που ανεβαίνει, είτε λόγω έλλειψης κατάλληλων εγκαταστάσεων , είτε λόγω συγκεντρωτικών αγωνιστικών και χιλιομετρικής κατανομής  των αποστάσεων.

Επίσης,  μετά την ανάπτυξη  στις ηλικιακές  κατηγορίες χρειάζονται οργανωμένες κινήσεις συνεργασίας αθλητών-τριών μέσω προπονητικών camp,  επίλεκτων αθλητών-τριών και περιφερειακών κλιμακίων. Πιστεύω ότι μέσω του υγιούς ανταγωνισμού, με την περαιτέρω άνοδο της περιφέρειας θα υπάρξουν οφέλη για την γενικότερη πρόοδο του αθλήματος.-

 

Υ.Γ : Στη φωτογραφία είναι οι Παύλος, Άγγελος ,Δημήτρης , Ανδρέας και Παναγιώτα .Πέρυσι  στη Φλώρινα 1η θέση στο ομαδικό Παίδων.