Κυριακή 28 Αυγούστου 2016

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΡΙΟ 2016: ΕΣΒΗΣΕ Η ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΦΛΟΓΑ, ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΕΓΙΝΕ Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΗΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ ΣΗΜΑΙΑΣ ΣΤΟ ΤΟΚΙΟ ΓΙΑ ΤΟ 2020.

Η Γαλανόλευκη  με  σημαιοφόρο αυτή τη φορά τη Χρυσή στο άλμα επί κοντώ Κατερίνα Στεφανίδη - πάντα πρώτη  σε κάθε  έναρξη και  λήξη  των Ολυμπιακών αγώνων, για να θυμίζει σε όλο τον κόσμο ότι στην Ελλάδα γεννήθηκαν οι Ολυμπιακοί αγώνες. Επίσης προκαλεί όμορφα συναισθήματα η ανάκρουση του Εθνικού μας Ύμνου  σε κάθε λήξη και έναρξη, όπως και  ο Ολυμπιακός ύμνος , που είναι ποίηση του Κωστή Παλαμά και σύνθεση Σπύρου Σαμαρά.

Με εντυπωσιακό τρόπο, όπως γίνεται πάντα, έγινε η λήξη  και στους Ολυμπιακούς αγώνες στο Ρίο της Βραζιλίας. 11.000 αθλητές-τριες πρόσφεραν υπερθέαμα και συγκινήσεις. Μας έκαναν να δακρύσουμε , βλέποντας  τους να δακρύζουν οι ίδιοι  πρώτα, είτε από χαρά , είτε από λύπη, εκφράζοντας έτσι τους κόπους και τις θυσίες που πραγματοποίησαν. Ενδεικτικά θα αναφέρουμε  τον ιστιοπλόο αθλητή της Αργεντινής Σαντιάγκο Λάνγκε,  που πριν ένα χρόνο χειρουργήθηκε στο πνεύμονα  και πήρε το χρυσό μετάλλιο. Μαμάδες-Αθλήτριες μετά τη γέννηση των παιδιών τους , να συνεχίζουν να αθλούνται και να πετυχαίνουν τη πρόκριση τους σε Ολυμπιακούς αγώνες. Τον δικό μας Σπύρο Γιαννιώτη 36 χρονών, που δεν σταμάτησε να αθλείται και πείσμωσε και πέτυχε στο Ρίο την «πρωτιά» για όλους μας, ανεξάρτητα αν πήρε το ασημένιο μετάλλιο. Την 37 χρονη Ισπανίδα Ρουθ Μπεϊτιά ,που πήρε το χρυσό μετάλλιο  στο αγώνισμα του ύψους. Είναι αξιέπαινη, γιατί  όταν ήταν 31 ετών σταμάτησε να αθλείται για ένα διάστημα απογοητευμένη, όπως είχε δηλώσει για τις επιδόσεις της και χωρίς να έχει κερδίσει κάποια διάκριση. Στη συνέχεια την βλέπουμε  τα τελευταία 4 χρόνια να επανακάμπτει, αφού πείσθηκε από το προπονητή της να κάνει μια νέα προσπάθεια. Το αποτέλεσμα ήταν το χρυσό μετάλλιο.
Παραδειγματίζει η προσπάθεια όλων των αθλητών-τριών, γιατί επιδιώκουν  να τερματίσουν, σε κάθε περίπτωση ο τερματισμός είναι νίκη, γιατί ο κάθε ένας ξεπερνά το προσωπικό του όριο. Χαίρονταν  όχι μόνο τη νίκη, αλλά και τη συμμετοχή τους στους αγώνες. Ενδεικτικά, στο μαραθώνιο γυναικών από την 1η χρυσή Ολυμπιονίκη ,τη Σάμκο από την Κένυα,  μέχρι τη τελευταία αθλήτρια (133η)τη 44 –χρονη Νάρι Λι από τη Καμπότζη, ήταν έκδηλη η χαρά του τερματισμού σε ένα επίπονο αγώνισμα. Αξιοσημείωτο στο μαραθώνιο αυτό, συμμετείχαν και 2 Γερμανίδες αθλήτριες, αδελφές, οι Χάνερ, οι οποίες τερμάτισαν  πιασμένες χέρι-χέρι. Επίσης  και οι τρίδυμες αδελφές Λούτικ από την Εσθονία, χωρίς να περιμένει η μια την άλλη, τερμάτισαν σε διαφορετική θέση κάθε μια. Όλες ήταν νικήτριες για την υπερπροσπάθεια τους και μόνο. Το ίδιο συνέβη και στο μαραθώνιο των ανδρών, αλλά και σε όλα τα αθλήματα.
Στο άθλημα μας, ο δικός μας Παναγιώτης Γκιώνης έδωσε ψυχή, μας έκανε όλους υπερήφανους για την απόδοση του, χωρίς να μειονεκτήσει απέναντι σε ένα επίσης σπουδαίο αθλητή το Μιζουτάνι. Ο Παναγιώτης είναι κι’ αυτός νικητής, γιατί έχει τον σεβασμό όλων των αντιπάλων του και αποκτήθηκε με πολύ κόπο και ιδρώτα.
Η αυλαία στο Ρίο έπεσε, αλλά ταυτόχρονα άνοιξε ο δρόμος για το Τόκιο-πρώτα ο Θεός – και έτσι αρχίζει  μια νέα προσπάθεια όλων των αθλητών-τριών.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου