ΠΙΓΚ ΠΟΓΚ ΠΑΝΤΟΣ ΚΑΙΡΟΥ

Υπάρχει κρυφή ομορφιά σε ένα σωρό πραγματάκια , τα οποία πρέπει να τα προσέξουμε και να εντοπίσουμε αυτή την ομορφιά. Οι λεπτομέρειες είναι αυτές, που κάνουν τη διαφορά,  αρκετές φορές μας διαφεύγουν. Η  απλότητα και η καλή διάθεση είναι ο τρόπος.

Το άθλημα μας είναι ιδιαίτερα ας πούμε  «ευέλικτο» , γιατί  μπορείς να παίξεις , να αγωνισθείς σε ένα κλειστό γυμναστήριο με 10.000 θεατές , σε μια πλατεία, σε τσιμεντένια τραπέζια ανοικτού χώρου, σε μια απλή αίθουσα προπόνησης, στην αυλή του σπιτιού σου σε κανονικό τραπέζι ή μίνι , αλλά και στο σπίτι σου διαμορφώνοντας το τραπέζι του σπιτιού σε τραπέζι πιγκ-πογκ. Ας μάθουμε  μερικά πράγματα για την εμφάνιση του αθλήματος, όσοι δεν γνωρίζουμε.

Το πιγκ-πογκ εμφανίστηκε την – 10ετία του 1870  - στην Αγγλία μετά την αναγκαστική είσοδο των τότε αθλητών του τένις σε κλειστό χώρο , λόγω βροχής και άσχημων καιρικών συνθηκών, να συνεχίσουν το παιγνίδι τους , έστω  σε χώρο με μικρότερες διαστάσεις. Διαμόρφωσαν ένα τραπέζι  σε αγωνιστικό χώρο ( το θεώρησαν μικρογραφία του  τένις) και συνέχισαν το παιγνίδι. Βέβαια με τη πάροδο του χρόνου οι μεγάλες ρακέτες έγιναν μικρές , όταν εισέρχονταν στο κλειστό χώρο, η μπάλα επίσης  μικρότερη και χωρίς να το καταλάβουν «εμφανίσθηκε» - δημιουργήθηκε ένα άλλο άθλημα με καινούργιους κανόνες.

Εντελώς διαφορετικό άθλημα σε όλα,  εκτός από τις ρακέτες, τις μπάλες , που κι αυτές βέβαια είναι διαφορετικού μεγέθους. Δημιουργήθηκε ένα πιο γρήγορο άθλημα στην αντίδραση των κτυπημάτων του αντιπάλου, η μικρή μπάλα , η μικρή ρακέτα απαιτούσαν  επίσης περισσότερη συγκέντρωση. Όλα αυτά άρεσαν σε κάποιους και έτσι εξελίχθηκε τα επόμενα χρόνια η επιτραπέζια αντισφαίριση (έτσι και το όνομα επιτραπέζια) και έφτασε στη σημερινή μορφή του. Ένα άθλημα , που εξασκεί ιδιαίτερα το νευρομυϊκό σύστημα του ανθρώπου- και όχι μόνο –. Είναι το άθλημα μας, το αγαπάμε.

Καλή δύναμη με υγεία .